Ευχαριστήρια επιστολή αντ/ρχου Πύρρου Σπυρομήλιου πλωτάρχη του ναρκαλιευτικού Πολεμιστής.
(Για να διαβάσετε το κείμενο της εικόνας κάνετε δεξί κλικ πάνω
στην εικόνα και επιλέξτε άνοιγμα συνδέσμου σε νέα καρτέλα. Στη νέα καρτέλα που
ανοίγει η εικόνα κάνετε μια φορά αριστερό κλικ και η εικόνα μεγεθύνεται).
Τα πρώτα δύο χρόνια των συγκρούσεων, οι αντάρτες μπορούσαν να ανανεώνουν τον εξοπλισμό τους και τα πυρομαχικά, μέσω των επιθέσεων σε σταθμούς χωροφυλακής και μικρών σχηματισμών. Όταν όμως ο κυβερνητικός στρατός αντιλήφθηκε το μεγάλο πρόβλημα αναπλήρωσης πυρομαχικών από τους αντάρτες στην Πελοπόννησο, από την άνοιξη του 1947 εγκατέλειψε τις μικρές βάσεις στην ύπαιθρο και συμπτύχτηκε σε μεγάλα κέντρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μεγάλο πρόβλημα του οπλισμού και των πυρομαχικών στην Πελοπόννησο, προσπάθησε να ανακουφίσει το Γενικό Αρχηγείο της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης, στέλνοντας ένα καΐκι φορτωμένο πυρομαχικά από την Αλβανία. Η επιλογή από το Γενικό αρχηγείο έγινε με κριτήρια, κατ’ αρχήν το πλήρωμα να έχει εξασκήσει το επάγγελμα του ναυτικού για κάποια χρόνια, ώστε να υπάρχει η ανάλογη εμπειρία, αλλά ταυτόχρονα να είναι και καλοί χειριστές όπλων για την περίπτωση που τους ανακάλυπταν και θα έπρεπε να συγκρουστούν. Το πλήρωμα που επιλέχθηκε το αποτελούσαν οι:
- Λευτέρης Καρακατσάνης (καπετάν Μπόρας) κυβερνήτης, ναυτικός από την Ύδρα
- Στέργιος Φλώρος ναυτικός-μηχανικός από το Βόλο
- Γιώργος Παρίσης ναυτικός από το Τρίκερι Μαγνησίας
- Βάιας Βαΐτσας ναυτικός από την Αργαλαστή Μαγνησίας
- Νίκος Γιαμανόγλου ναυτικός από το Βόλο.
Οι συγκεκριμένοι αντάρτες πήραν εντολή από τις ομάδες που υπηρετούσαν, να συγκεντρωθούν στον οικισμό Ζέλμα (τέτοιο χωριό ή οικισμός σήμερα δεν υπάρχει) του Γράμμου κοντά στα σύνορα. Με πορεία στις 10 Ιουνίου πέρασαν τα σύνορα και έφτασαν στην Κορυτσά όπου παρέμειναν μέχρι τις 12 Ιουνίου. Με φορτηγό του αλβανικού στρατού και πολιτικά ρούχα μεταφέρθηκαν στα Τίρανα όπου και παρέμειναν μέχρι και τις 21 του μηνός στο ξενοδοχείο εστιατόριο ΕΤΑ, πλην του κυβερνήτη Καρακατσάνη, που κατ’ εντολή προωθήθηκε στο Δυρράχιο για να λάβει οδηγίες. Στις 22 έφτασαν και οι υπόλοιποι στο Δυρράχιο και έμειναν στο ξενοδοχείο Βόλγας. Αφού απορρίφθηκε ένα πρώτο καΐκι που τους προτάθηκε λόγο χαμηλής ταχύτητας που μπορούσε να πιάσει, τελικά κατέληξαν σε ένα που μπορούσε να πιάνει 7 μίλια την ώρα.
Η φόρτωση έγινε κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου, έφτασε σε βάρος τους 15 με 16 τόνους και σύμφωνα με όσα έχουν δημοσιευτεί περιελάμβανε:
2 βαριά γερμανικά πολυβόλα «Μπρέντα» με 6.000 φυσίγγια
196 καινούργια αγγλικά οπλοπολυβόλα «Μπρεν»
140.000 φυσίγγια για οπλοπολυβόλα και ατομικά όπλα
νάρκες και επιθετικές χειροβομβίδες
και 600 μπαζούκα τύπου «Πάντζερ» (γροθιές) με τον ανάλογο αριθμό βλημάτων προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για τις επιθέσεις του ΔΣΕ σε μεγάλες πόλεις.
Αρχικά σαν τόπος εκφόρτωσης επιλέχθηκαν σημεία του Κυπαρισσιακού κόλπου, ενημερώθηκε με τον ασύρματο κρυπτογραφικά το αρχηγείο Πελοποννήσου με την ψεύτικη ημερομηνία 11 Δεκεμβρίου 1947 και με εντολή από τον Κώστα Καραγιώργη να «εκκαθαριστούν» οι συγκεκριμένες περιοχές από τον κυβερνητικό στρατό (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 16 Ιανουαρίου 1989).
Το καΐκι ξεκίνησε από το Δυρράχιο της Αλβανίας την Τετάρτη 14 Ιουλίου 1948 στις 1.00΄ μετά τα μεσάνυχτα με αλβανικό όνομα και αριθμούς.. Όπως μαθαίνουμε από το «Ημερολόγιο» που κράτησε ο Βαΐτσας (και που βρέθηκε μετά τη βύθιση του κατά την δεύτερη απόπειρα στον όρμο Φωκιανού), το καΐκι έφτασε στις 10.00΄ το πρωί κοντά στο μικρό νησάκι Σαξώνα κοντά στην Αυλώνα, όπου άλλαξε τα χρώματά του, το όνομά του και τα διακριτικά του. Έφερε πλέον τις σημαίες της Ελλάδας, των ΗΠΑ και της Ιταλίας και το όνομα «Αριθμός Ν. 46 – Κυρά της Ύδρας». Το βράδυ με το νέο του όνομα ξεκίνησε το ταξίδι και στις 15 Ιουλίου έπλεε δυτικά και ενδιάμεσα της Κέρκυρας και της Λευκάδας. Στις 16 Ιουλίου το πρωί, πέρασε τη Ζάκυνθο και στις 17 το βράδυ πέρασε ανοιχτά των Κυθήρων, όπου ξέσπασαν οι πρώτες διαφωνίες μεταξύ του κυβερνήτη και του πληρώματος σχετικά με την ακριβή θέση που έπρεπε να ξεφορτώσουν. Στις 18 Ιουλίου το καΐκι έφτασε και περίμενε στον όρμο Φωκιανού, χωρίς όμως να καταφέρει να έρθει σε επαφή με την ομάδα Κωνστανταράκου. Ξέσπασε μεγάλη αντιδικία μεταξύ του πληρώματος και του Κυβερνήτη, ο οποίος ήθελε να πάει να ξεφορτώσει στην Ύδρα. Τελικά αποφασίστηκε ο Καρακατσάνης με τον Παρίση να βγουν στη στεριά για να προσπαθήσουν να έρθουν σε επαφή με τους αντάρτες και οι υπόλοιποι να πάρουν θέσεις στην παραλία. Το μεσημέρι γύρισε ο Παρίσης με εντολή από τον κυβερνήτη, το καΐκι να μετακινηθεί στο νησάκι Παραπόλα νοτιοδυτικά της Ύδρας, πράξη παράτολμη καθώς έγιναν αντιληπτοί από άλλο πλεούμενο, καταδιώχθηκαν και τελικά με σύμμαχο το σκοτάδι κατάφεραν πάλι να επιστρέψουν εκεί από όπου ξεκίνησαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βράδυ 18 προς 19 Ιουλίου το καΐκι ξεφόρτωσε το υλικό το οποίο μετέφερε, στον όρμο Καψάλα που βρίσκεται πολύ κοντά στο ομώνυμο χωριό. Παραλήπτης και υπεύθυνος για την μεταφορά και την απόκρυψή του ήταν ο Λεωνίδας Κωνστανταράκος, ο οποίος με μια ομάδα 7 ανταρτών, έκρυψε το μισό υλικό σε μια καταβόθρα της περιοχής το οποίο παραλήφθηκε από άλλο αντάρτικο τμήμα σε χρονικό διάστημα λιγότερο μιας εβδομάδας και διαμοιράστηκε σε όλα τα Αρχηγεία, πλην του Αρχηγείου Πάρνωνα που παρέλαβε το μισό πολεμικό υλικό από τον Κωνστανταράκο άμεσα.
Την ίδια μέρα το καΐκι απέπλευσε από τον όρμο της Καψάλας για την Αλβανία στην οποία έφτασε στις 23 Ιουλίου με άλλο ένα λάθος του κυβερνήτη καπετάν Μπόρα ο οποίος αντί να δέσει στο προκαθορισμένο σημείο, έδεσε σε φρουρούμενο κάβο με αποτέλεσμα να συλληφθούν όλοι από αλβανούς στρατιώτες.
Πρωτη επιτυχης αποστολη.
ΔιαγραφήΠηγες:Καμαρινός,Λέφας,Κριμπάς,Μελετζής,"Καθημερινή","Εμπρός"και το ημερολόγιο του Βαίτσα, που έγινε αιτία να εκτελεστεί από τους συντρόφους του μετά την καταστροφή του καϊκιού στον Φωκιανό καθώς αυτό έπεσε στα χέρια των αντρών του "Πολεμιστής"
https://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=51&t=142471
Δευτερη αποτυχημενη αποστολη:
ΑπάντησηΔιαγραφή29 Αυγούστου 1948,αποπλέει απο το Δυρράχιο το 2 ο καϊκι με την ονομασία "Vasso Cantia"που σε μια στάση στο νησί Σασώνα,βάφτηκε και μετονομάστηκε σε "Νίκη"και ξεκίνησε στίς 30 Αυγούστου 1948 για την Πελοποννησο.
Μετέφερε 90 τόννους πολεμικό υλικό.
1000 αυτόματα Στάγιερ,1000-1500 Μάουζερ,180 ιταλικά οπλοπολυβόλα,15 βαριά πολυβόλα Βικερς,200 Μυδράλια,500 Παντζερς μεγάλου διαμετρήματος,4 όλμους με 2000 βλήματα1000 κιλά δυναμίτιδα,15000 χειροβομβίδες και 2000000 περίπου σφαίρες οπλοπολυβόλου Μπρέν και 1000000 σφαίρες πολυβόλου Βίκερς,1000 νάρκες Τέλερμαϊν και 2500 διαφόρων τύπων κατα οχημάτων και προσωπικού.
Δυο απανωτα λάθη του καπετάν Μπόρα,το πρώτο ότι έχασε την πορεία του,βρέθηκε στην αρχή στη Γαύδο μετά στα Κύθηρα και τέλος στα Παραπόλα νησί κοντα στην Υδρα και το δεύτερο αντι να καταπλεύσει στον όρμο Τραχήλι που ήταν το καθορισμένο ραντεβού,περιφερόταν στη θέση Καψαλα του όρμου Φωκιανού,όπου προσέκρουσε σε ύφαλο κι αργότερα εντοπίστηκε απο το σκάφος του Πολεμικού Ναυτικού"Πολεμιστής"όπου με την βοήθεια 2 μαχητικών της Αεροπορίας,βυθίστηκε
https://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=51&t=142472
Διαγραφή